مشكله مع اهل خطيبي احنا كنا روحنا مشوار انا هجيب...

مشكله مع اهل خطيبي احنا كنا روحنا مشوار انا هجيب شهادتى م اكتوبر وهو كان هيجيب شهادته م العاشر نزلنى ع الدائرى وكملت انا واختى لاكتوبر وهو راح العاشر خلصت شهادتى وكده وهو كان لسه مامته كلمتنى اتطمنت عليا قلتلها انا تمام وخلصت قالتلي طب روحى لخطيبك السلام قلتلها احنا متفقناش ع حاجه بس هكلمه اساله لما كلمته قالى لا خليكي عندك متتحركيش حاولت انى اقوله انى اروحله صمم انى افضل مكانى مش فاكره حلف ولالا المهم انا ف اليوم ده كنت تعبانه جدا كنت نايمه تقريبا ساعتين بس وكان قبلها بحوالى اسبوع او يومين 3 ضربات قلبي زايده وبتجيلي كوابيس بس مكنتش قايله لخطيبي عشان هو ف الوقت ده كانت بطنه شده عليه بسبب القولون ومش عاوزه اشيله همى يعني وانا بطبعي مبحبش اشيل حد الهم غير لما ما ابقاش قادره اشيل لوحدى يعني خصوصا ان كليتي كانت ف اكتوبر وخمس سنين وان مامتى قلوقه جدا وسكرها بيزيد ... المهم بعدها عرفت ان مامته اتضايقت انى مسمعتش كلامها ورحتله السلام وقعدوا يتكلموا معاه ف البيت عن الموضوع ده ويضغطوه قلت لخطيبي هى عندها حق لانها ام وكانت خايفه عليك تسوق الشويه الزياده دول وانت تعبان وانا هكلمها واشرحلها الموضوع بس مستنيه يوم ابقي لوحدى عشان بس الجماعه عندى ف البيت ميسمعوش وكده ويتضايقوا او كده الاهالى لما بتدخل الموضوع بيكبر ... بعدها بيوم او يومين هو كان رايح انترفيو للماجيستير وباباه قاله خدها معاك عشان انا مش قادر اجى معاك ومش عاوزك تسوق لوحدك قلت للجماعه عندى واقنعتهم وروحت معاه المهم روحنا وجينا ولما وصلنا البلد لقيت امه بترن عليا اخد هو الموبايل ورد وانا كنت تعبانه لأننا كنا ف اخر المشوار وكنت بردو منمتش كويس لان حوار الكوابيس ده كان لسه موجود فمكنتش بعرف انام غير لما الصبح يطلع ..المهم كلمته وكده وقالتله اومال هى مردتش هى ليه ادهالى لما اخدت التليفون قالتلى انتى مردتيش انتى ليه هو انا مش برنلك انتى انا لما اعوزه هو هكلمه ع تليفونه انما طالما رنيتلك انتى اللى تردى اتصدمت م اسلوب الكلام بس هزرت وقلتلها هو اللى خد الموبايل وعاوز هو اللى يرد يا طنط ويغلس عليا بهزار بس من جوايا اتضايقت م الاسلوب فقلتله ع فكره حصل كذا كذا ... قالى لا يبقي هى كده متضايقه انا هكلمها راح كلمها قعدت حلفتله بتاع عشر مرات انها مكلمتنيش وحش ولا حاجه وانها كانت بتتكلم عادى ... فالمهم قلت خلاص يعني الست مكنتش تقصد وحلفت وانا هراضي بخاطرها وخلاص كان صعب عليا انى اكلمها تليفون عشان الجماعه هنا ف البيت وف نفس الوقت انا كنت خايفه تكلمنى وحش تانى فاتضايق فقلت هقول لاخوه حكيت لاخوه ع الموقف وكده قالى اه ماما قالت انها قالتلك كده واحنا كلنا غلطناها وقولنالها انك مينفعش كنتى تكلميها بالاسلوب ده وانتى كويس انك مقدره ان هى ام وبتخاف يعني تمام قالى كده وانا قلتله ف بدايه الكلام انى مكنش قصدى اتعب خطيبي والله واخليه يجيلي بس انا كنت تعبانه وعندى كذا وكذا بس مقلتش لخطيبي عشان ميشيلش همى كفايه اللى عنده المهم بعد ما كان بيقولى اننا غلطنا ماما وكده قالى هو ده طبعها وده طبع البيت وانتى المفروض تكبرى دماغك والمهم الكلام جاب بعضه انهم عندهم اعتراض ع طريقه المعامله بين ببايا ومامتى وانهم شايفين ان ماما اللى ممشيه البيت لمجرد بس ان بابا كان بيقول هنعزم حد معين ف الخطوبه فماما قالتله لا همه معزموناش واحنا كنا عاملينها ف البيت وع الضيق فمش عاوزين ناس كتير المهم اتضايقت انه اتكلم بالاسلوب ده ع البيت عندى وبردو ضايقني ف كذا حاجه كمان يعني بردو انتقادات شايفنها هو وباباه ف البيت عندى ولما كنت بقوله ان ده طبيعي واحنا كمان عندنا انتقادات ع بيتكوا كان بيقعد يدافع بطريقه رهيبه فقلتله خلاص يعني وقفلت معاه ف الحوار لانى لقيته شايف ان همه صح ف كل حاجه واحنا غلط ف كل حاجه ... الموضوع ف البيت عند خطيبي كان كل شويه يتفتح بردو وهمه ضاغطينه فقلت خلاص هكلم باباه ينقل لمامته انى مكنش قصدى وخلاص يعني رغم انى كنت اصلا تعبانه م مكالمه اخوه جدا وخصوصا لما عرفت ان مامته اتكلمت باسلوب وحش فعلت رغم حلفانها لخطيبي بعكس كده واتضايقت من هجوم اخو خطيبي ع البيت عندنا رغم ان والله بيتنا يعتبر مثالي جدا ... المهم قلت معلش عشان ميضغطوش خطيبي هقول لباباه يقول لمامته معلش وخلاص وانى كنت تعبانه فعلا ومش قادره ولو كنت سليمه مكنتش هتاخر عليه ف حاجه والله كلمت باباه ف يوم كان هو رايح يمتحن فيه للماستر كان باباه معاه ..انا عارفه انى غلط انى كلمته ف الوقت ده بس والله ده الوقت الوحيد اللى مكنش حد ف البيت معايا وانا كنت عاوزاهم يبطلوا كلام ف البيت بقي عشان خطيبي كان مضغوط بالحوار جامد ... المهم كلمته قلتله ي عمو انا بس كنت عاوزه اقولك ع يوم ما كنت مع خطيبي ف اكتوبر ده والله انا اتحايلت عليه عشان اروحله هو اللى مرضاش وصمم واتعصب انى افضل مكانى وانا والله كنت دايخه جدا وتعبانه انا الفتره دى مش كويسه بحلم بكوابيس كتيؤ وبصحي اعيط ومبعرفش انام غير الصبح وضربات قلبي سريعه فغصب عني والله وانا لو كنت قادره بس شويه صغيرين كنت والله روحتله انا عمرى مبتاخر ع خطيبي ف حاجه والله بالعكس قام قايلي بصي ي اسراء احنا اكتر عيله عاطفيه ويعني لو شوفنا واحد بيشحت قدامنا ممكن نديله كل اللى ف جيبنا وممكن نفضل متضايقين يومين ثلاثه بسببه قلتله ي عمو حضرتك خرجت ع اللى انت عاوزه اقوله انا كنت عاوزه اقولك انى مش قصدى عشان طنط متزعلش وانى لو مكنتش تعبانه والله كنت هروح له قالى اه صح انتى تعبانه وبتحلمى بكوابيس م ايه بقي انا لما قلتله انى تعبانه وبحلم بكوابيس قلتله نعمان ميعرفش ده مرضتش اقوله عشان ميزعلش عشانى وهو اصلا تعبان فقالى ماشي طب يعني من اى كده اى السبب يعنى قلتله معرفش والله قالى مفيش حاجه من غير سبب مفيش حاجه اسمها معرفش قلتله انا والله فعلا معرفش قالى لا بصي ده بقي الكلام اللى ميدخلش الدماغ اصل خطيبك بردو طالعلى ف خيبه كده اليومين دول كل ما اقوله حاجه يقولى معرفش فمتقوليليش الجمله دى ...فانا اساسا طبيعتي مبحبش اشتكى انى تعبانه ومع ذلك قلتله عشان بس يلتمسلي عذر رغم انى مش مضطره اعمل كل ده انا معملتش حاجه غير ان امه قالت حاجه وهو قال حاجه عكسها فانا سمعت كلامه هو بس كان صعبان عليا الضغط اللى همه حاطينه فيه عشان كده قلت معلش اقولهم اسبابى وخلاص لما لقيته ملتفتش لاعتذارى ولا لانى حتى عذرى وقتها كان انى تعبانه وعمال يتهمنى ان فيه سبب انا مخبياه عليه ويقولى ان دى خيبه وان معرفش اي انا صعبت عليا نفسي انا اصلا وقتها كنت تعبانه قسما بالله وكنت بحاول اجى ع نفسي عشان نعمان انا بحبه ولما هو بيبقي كويس انا بحس انى كويسه حتى انا كنت عاوزاه يقولى خلاص ولا يهمك وحصل خير وخلاص ويقدر اعتذارى وانى عملت لزعلهم خاطر لما ساب كل ده وقعد يضغط عليا جامد انا مستحملتش وعيطت سكت عشان كنت مخنوقه بالعياط لما سكت قام هو قايلي انتى ساكته بتفكريلي ف رد صح قلتله لا ي عمو انا مخنوقه بالعياط وانفعلت ف العياط اكتر قالى طب نكمل بعدين قلتله ي ريت .. بعدها كلمت خطيبي وهو مروح عشان اتطمن عمل اى ف الامتحان واتطمنت عليه وقفلت لما روح حكيتله اللى حصل الكلام ده كان يوم الخميس قعدت الخميس والجمعه والسبت ان خطيبي يتكلم معاه يجيبلي حقي ابوه يكلمنى يقولى معلش طب عيطتي ليه ولا حد عبرنى ...فقلت لاهلى م قهرتى اهلى اللى مكانوش يعرفوا حتي انى تعبانه اصلا المهم ماما كلمتهم وكده وماما عرفتهم انى زعلت م الموقف وكده وبردو مهانش عليهم حتى حد يقول معلش حتي ولا اى حاجه قعد يقاوح ويقولى طب ما انتى كلمتى خطيبك واحنا مروحين ومكلمتنيش ولا عبرتيني قلتله حضرتك كنت معيطني اكلمك ازاى انا كنت متضايقع وانا مبعرفش اعمل كده المهم قفلوا ع اساس خلاص الموضوع خلص فضلت صعبان عليا نفسي شويه انهم حتي مفيش حد رضى يعترف بغلطه ولا يقولى معلش رغم انى كل اللى عملته انى سمعت كلام خطيبي لما قالى خليكي ومع ذلك كنت بشترى خاطر زعلهم وبحاول اصالحهم المهم الموضوع عدا عليه اسبوعين او 3 وبعدين مرات اخوه ولدت رنيت ع مامته اربع مرات مردتش رنيت لباباه قلتله ازيك ي عمو الف مبروك وكده والله انا بكلم طانت رنيتلها اربع مرات بس مردتش قالى هى فوق مع البيبي يعني ولما تنزل هبقي اقولها ترد عليكى لما ترنى اتضايقت وم الطريقه وسكت وخلاص وعديت يعني بعدها باسبوعين لقيت خطيبي بابا بيقولى انك لازم تتصلي بيه تعتذريله اما كده او يبقي انى مش عارف امشي كلامى عليكي يعني وكده ... وانا خلصت كل طاقتي وفعلا مش قادره حتى اقوله ازيك لانى بصراحه حسيت انى هينت نفسي زياده عن اللزوم ومحدش مقدر ده غير خطيبي وهو اساسا اللى انا عملت عشانه كل حاجه بس مش هقدر اعمل دى لانى متدمره نفسيا م كل حاجه وحاليا خطيبي بيقول ان نعدي الدنيا وهو دا طبعه ولازم نستحمل معلش ونعدي الدنيا وهو لو عاش النهارده مش عارفين بكره فيه اي ودي اخر ايامه وانا معنديش ذره طاقه اكلمه